Με το κινητό μου στον αέρα

Με το κινητό μου στον αέρα

  • Post Category:Blog
  • Post Comments:0 Comments

Η ζήλεια είναι άτιμο πράγμα. Σε πιάνει απροετοίμαστο και σε σφίγγει στην αγκαλιά της να σε πνίξει. Δεν έχεις περιθώρια αντίδρασης. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όσο λογικά και να προσπαθήσεις να σκεφτείς, το ηθικό παραμένει στο μηδέν. Αν δεν καταφέρεις ούτε κι αυτό, τότε είσαι ικανός για τα πάντα… Οξύμωρο; Όχι βέβαια.

Αεροδρόμιο Φρανκφούρτης. Περιμένω ήσυχα ήσυχα την ανταπόκριση της Lufthansa για Ταλίν σε μία θύρα γεμάτη κόσμο. Γερμανοί, λίγοι Γάλλοι, Άγγλοι και πολλοί Εσθονοί φυσικά. Με την αναγγελία της πτήσης, σηκώνονται κάποιοι, χωρίς βιάση και κάνουν ουρά μπροστά από δύο ηλεκτρονικές θύρες που ανοίγουν αυτόματα, μόλις περάσεις το bar code (ή όπως το λένε τέλος πάντων αυτό το σχεδιάκι) του εισιτηρίου σου. Κάπου το έχω ξαναδεί αυτό πρόσφατα και δε μου κάνει εντύπωση. Βγάζω κι εγώ την κάρτα επιβίβασης, την οποία έχω τυπώσει από το σπίτι, για να την περάσω. Είναι και κάτι τύποι με κλασσική κάρτα επιβίβασης, είναι αυτοί που έκαναν check-in στο αεροδρόμιο, στα ειδικά μηχανήματα. Χα! «Πόσο μπροστά είμαι», αυτοθαυμάζομαι, έχω διαλέξει μόνη μου, μια σούπερ παραθυροθέση.

Αλλά…. Ω! Αλίμονο! ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΕΚΕΙ;;;; ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥΣ;;;; Έχει κι άλλος. Κι άλλος. Κι άλλος. ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ!!!

Ο αυτοθαυμασμός γίνεται αυτοσαρκασμός και ο αυτοσαρκασμός ζήλεια. Η καρδιά μου σφίγγεται. Πανιάζω. ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ.

Δύο μέρες μετά, κάνω το on line check in για την επιστροφή. Από το ξενοδοχείο. Απ’ όπου φυσικά δεν μπορώ να τυπώσω… Επιλογή στο site της Lufthansa: εκτύπωση, sms, κινητό. Διστακτική επιλέγω το τρίτο. Τι θα γίνει αν δεν έχω σύνδεση στο αεροδρόμιο; Ε, το πολύ πολύ να τους βάλω να μου βγάλουν αυτοί κάρτα επιβίβασης. Στο κινητό μου, πηγαίνω στο αντίστοιχο link και εμφανίζεται η κάρτα. Ένα bookmark και τέλος. Δεν χρειάζεται καν σύνδεση.

Στο αεροδρόμιο περνάω καμαρωτή από το μηχάνημα  Στα duty free μου ζητάνε κάρτα επιβίβασης. Περνάω ξανά την οθόνη του κινητού από το μηχάνημα.  Όλα θαυμάσια.  Είμαι ευτυχισμένη.

Φρανκφούρτη και πάλι. Επιστροφή στη φυλή μου. Όλοι ξεφωνίζουν στο κινητό. Γιατί άραγε είναι μόνο τα ελληνικά κινητά που κουδουνίζουν; Όλοι στην Ευρώπη έχουν τον ήχο πολύ χαμηλά και σπάνια ακούς κάποιον να μιλάει λίγο πάνω από χαμηλόφωνα. Ξεφωνίζουν, αλλά έχουν κάρτα επιβίβασης στο κινητό τους;
ΟΧΙ δεν έχουν. ΖΗΤΩ! Πήρα το αίμα μου πίσω.

ΥΓ Και ένα ζήτω στη Lufthansa. Γερμανική, ξεγερμανική, εμένα μ’ έκανε εθνικά υπερήφανη.