Διακοπές, θάλασσα και δίκτυο
Ουφ κι αυτός ο Αύγουστος! Πώς την πάτησα έτσι και είµαι στην Αθήνα, σιγά που αντέχεται. Χάθηκαν και οι φίλοι στις παραλίες, σιώπησαν και τα διάφορα δίκτυα που λυσσοµανούν το χειµώνα. Όσο κι αν υποφέρει ο Έλληνας, ένα χωριό το ‘χει.Κι όταν θα γυρνάτε εσείς, αναγνώστες µου αγαπηµένοι, θα φεύγω για τις άδειες πλαζ, ενώ εσείς θα βάζετε στο Facebook τις φωτογραφίες των διακοπών. Όλοι λένε ότι το Σεπτέµβρη κάνεις τις καλύτερες διακοπές. Μπορεί, αλλά σκοτεινιάζει νωρίς…Το τελευταίο µου εύρηµα [και κόλληµα, έτσι το πάω] είναι µ’ εκείνους που ζουν µόνιµα στον ήλιο, αλλά θέση κάτω από αυτόν δεν έχουν. Γιατί κάπως έτσι αισθανόµαστε κι εµείς στη χώρα που ζούµε.
Κορίτσια από την Αφρική, και συγκεκριµένα τη Ζιµπάµπουε, βρίσκουν στο δίκτυο την ελευθερία που στερούνται στην καθηµερινή τους ζωή. Γυναίκες µπλόγκερ και χρήστριες του Facebook χρησιµοποιούν τις δικτυακές πλατφόρµες για να συζητούν θέµατα σχετικά µε τη σεξουαλικότητά τους και οτιδήποτε άλλο θα έκανε τον συντηρητικό πρόεδρο της χώρας τους, Μπουγκάµπε, να κοκκινίσει. Εκεί µιλούν για το ρόλο τής γυναίκας στην πολιτική και την οικονοµία.Το πρώτο πρώτο µου άρθρο σ’ αυτήν τη στήλη, το 2003, ήταν για τις Πηνελόπες που υφαίνουν τον ιστό. Τότε, όµως, αναφερόµουν στις πρωτοπόρες ευρωπαίες. Σήµερα, το ενδιαφέρον φεύγει από τα κλαψο-λαϊφσταϊλο-οικοκυρικά της µέσης ευρωπαίας [µόνο οι Αµερικανίδες –µεταξύ µας– γράφουν τα πράγµατα µε τ’ όνοµά τους] και πηγαίνει στην πρωτοπορία και την επαναστατικότητα του Τρίτου Κόσµου… Ω! Με συγχωρείτε, αναπτυσσόµενου κόσµου ήθελα να πω [ταυτόχρονα –πάλι µεταξύ µας– οι Αµερικανοί είναι άσοι στους ευφηµισµούς].
Δε φαντάζεστε πόσο άναψε η συζήτηση στο γραφείο, όταν κυκλοφορήσαµε µεταξύ µας τη φωτογραφία µε την ευτυχισµένη νύφη και δίπλα της τον κατά 30 χρόνια µικρότερο γαµπρό. Μοιραστήκαµε και δικές µας ιστορίες: “Ήµουνα πέντε χρόνια µ’ έναν µικρότερό µου, αλλά µπήκε στη µέση η µάνα του”. Και η παρότρυνση “Άλλαξε πόλη, ντύσου αλλιώς και πήγαινε να κάνεις τεστ Παπ. Είναι σηµαντικό για τη ζωή σου”, ξεσήκωσε ακόµα περισσότερα σχόλια, αφού εµείς που µπορούµε να πάµε όποτε θέλουµε, το ξεχνάµε.Κι αν νοµίζετε ότι γράφω µόνο για τις αναγνώστριες κάνετε λάθος. Γιατί αυτό που ξεχνάµε πρώτα και κύρια είναι ότι το δίκτυο µας ανοίγει κανάλια επικοινωνίας µε ολόκληρο τον κόσµο. Το µάθαµε όταν το Ίντερνετ ήταν σχεδόν ολόκληρο αγγλόφωνο. Τότε µαθαίναµε νέα από όλο τον κόσµο, διψούσαµε να µάθουµε νέα απ’ όλο τον κόσµο. Σήµερα ο µικρόκοσµος των “φίλων” µάς είναι αρκετός. Και πάλι από το δίκτυο ανακάλυψα πρόσφατα ότι οι εργαζόµενοι στην πληροφορική χτυπιούνται άσχηµα από τις συνθήκες επισφαλούς εργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Για να µην αναφέρω το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια ο ανταγωνισµός από την Ινδία και άλλες αντίστοιχες χώρες στους προγραµµατιστές είναι αχτύπητος.
Λέω, λοιπόν, αυτόν τον Αύγουστο, στην παραλία ή την πόλη, να κάνουµε πραγµατικά τα µπάνια του λαού [όπως λέω και κάθε χρόνο]. Και να ξεκουραστούµε και να διασκεδάσουµε, αλλά και να χρησιµοποιήσουµε τη χαλάρωση των διακοπών για να σκεφτούµε κάπως αλλιώς τα πράγµατα, να βάλουµε διαφορετικές προτεραιότητες, να γυρίσουµε σε αξίες που –κακώς– εγκαταλείψαµε και να βρούµε νέες, της γενιάς µας. Για να µας βρει ο Σεπτέµβρης λιγότερο απελπισµένους. Το δίκτυο µπορεί να είναι ένα από τα εργαλεία µας.
