Από τη χώρα του μήλου στη χώρα της τομάτας και πάλι πίσω
Μάλιστα, µάλιστα, ξεκολλήσαµε από το Facebook για να κολλήσουµε στην Αpple και τα i- της [για µένα, λέω]. Ξαφνικά το µήλο είναι της µόδας –και πού;– στη χώρα µας, όπου για να βρεις Mac έπρεπε ή να είσαι πλούσιος ή να δουλεύεις στις εκδόσεις.
Ακόµα θυµάµαι πώς αναγκάστηκα να πουλήσω τον δικό µου Mac στην επιστροφή από Γαλλία [είχε ταξιδέψει τυλιγµένος µε το διπλό πάπλωµα σε µια τεράστια κούτα], γιατί η συµβατότητα ήταν µηδενική [διάβαζε πανάκριβη], ειδικά στα περιφερειακά. Κλαψ! Από τη χώρα του µήλου είχα βρεθεί στη χώρα της τοµάτας ξαφνικά.
Και τώρα που έχω ξεχάσει ότι πατάς το µήλο για να κατέβει το µενού [µπορεί να κάνω και λάθος] τους έπιασε όλους µια τρέλα. Ήρθε και το Μαράκι [Κοκίδου] στην εκποµπή να πούµε δυο κουβέντες σαν κορίτσια της τεχνολογίας και την τσάκισαν στις ερωτήσεις για τα Αpple, ίσα που δεν έφυγε από το παράθυρο [γιατί, ως γνωστόν, τα στούντιο δεν έχουν παράθυρα]. Και δεν τη ρωτούσαν καν για τα iPad, τα iPhone κτλ. Αυτά, καλό µου, τα ξέρει και το τελευταίο χρυσό δόντι. Για Μac τη ρώταγαν. Ποιος τη ρώταγε; Οι ακροατές; Ε, όχι και οι ακροατές. Δεν προλάβαιναν να σταυρώσουν ερώτηση. Οι συνάδελφοι παρενέβαιναν την ώρα της εκποµπής, η οποία γέµισε κενά [αέρος], και η Μαρία απαντούσε σε ερωτήσεις που οι ακροατές δεν είχαν ακούσει και τις επαναλάµβανα εγώ. Tέτοιο µπάχαλο δεν έχει ξαναγίνει στα ραδιοκύµατα.
Το είχα ψυχανεµιστεί όταν πριν από τρία χρόνια είδα για πρώτη φορά Αpple store στον µεγαλύτερο εµπορικό δρόµο στις Βρυξέλλες. Μόνο αξεσουάρ, γιατί το iPhone δεν είχε φτάσει ακόµη. Αλλά, όπως µου είπε και ο πωλητής, µέγα σκάνδαλο τότε, γιατί ο υπουργός Επικοινωνιών έδωσε συνέντευξη κρατώντας το iPhone του, ενώ δεν κυκλοφορούσε ακόµα στην αγορά. Υπουργός µε γκατζετάκι εξ Αµερικής; Ποινικό αδίκηµα.
Μέσω του iPad, του iPhone και του iPod [µε την ανάποδη σειρά, φυσικά] ανακάλυψαν όλοι ότι τα δηµιουργήµατα του Jobs είναι εύχρηστα, είναι έξυπνα, είναι ντιζαϊνάτα, είναι µόδα. Και η Apple ξαναήρθε στην πρώτη γραµµή. Αφού προχθές είδα µεγάλη αλυσίδα λιανικής να προσφέρει και δωρεάν εκπαίδευση µε την αγορά ενός Μac-lap, µε το µπαρδόν, Μacbook ήθελα να πω, άλλη γλώσσα, παιδί µου.
Και αν τον θες για να ξεκινήσεις µια δουλειά ή ένα χόµπι ή για να κάνεις την πλάκα σου, µια χαρά είναι. Aν, όµως, δουλεύεις χρόνια σε PC κι έχεις συνηθίσει συγκεκριµένα προγράµµατα [πέραν του κειµενογράφου και των συµπαροµαρτούντων του Διαδικτύου], τότε τι κάνεις; Τίποτα, κάθεσαι στο PC σου και βγάζεις λόγους περί συγκρίσεων, θεωριών κ.λπ.
Αν θα γυρίσω εγώ σε Mac; Δεν το βλέπω σύντοµα; Αν θα πληρώσω iPhone; Πιθανόν στην επόµενη αναβάθµιση αλλά όχι σίγουρο. Αν θα αποκτήσω iPad; Παντελώς άγνωστο. iPod; Δε µε βολεύει µόνο του. Γιατί, λοιπόν, σκάω; Γιατί έχω κεραίες και πιάνω the wind of change. Θα είναι µόνιµη; Θα µείνει εκεί ή θα πάει παρακάτω; Άσε, δε µαντεύω ποτέ σωστά. Ακόµα χρωστάω το µάθηµα. Λέω να µείνω στα εσκαµµένα αλλά προσοχή: Θα παρακολουθώ και όταν έρθει η ώρα θα χτυπήσω.
Πηγή PC Magazine
